Prawie klasyczna pizza margerita

Dzień dobry:)

Czy są tutaj miłośnicy margerity? Jeśli tak to zapraszam Was na prawie klasyczną pizzę. Dlaczego prawie klasyczną? - ponieważ taka z prawdziwego zdarzenia jest na bazie sera mozzarella ale my lubimy także z dodatkiem sera żółtego 🙂 A może powinnam napisać że klasyczną ale w moim stylu. Przygotowałam taką jakieś pół roku temu ( zwykle robiłam białą z pieczarkami i szynką) i z całą rodziną przepadliśmy. Teraz jak pada hasło czy robimy pizzę to wiadomo że chodzi o naszą margerite. A Wy skusicie się? Serdecznie polecam 🙂

Ciasto:

600 g mąki typ 00

1 opakowanie drożdży instant 

1 łyżeczka soli 

2 łyżeczki cukru 

Ok. 400 ml wody 

2 łyżki oleju 

Dodatkowo:

1 puszka krojonych pomidorów 

1 kulka mozzarelli 

150 g sera żółtego tartego

Świeża bazylia 

Do miski przełożyć mąkę, dodać drożdże, cukier oraz sól. Wymieszać. Stopniowo dodawać wodę i wyrabiać wodę. Po 3 minutach dodać olej i wyrabiać kolejne 2-3 minuty. 

Włożyć do miski, przykryć ściereczką i zostawić do podwojenia objętości. 

W międzyczasie pomidory zmiksować w malakserze, przełożyć na sito i zostawić na pół godziny aby pomidory odciekły. 

Po tym czasie podzielić ciasto na trzy części. Każdą uformować w okrągły placek i posmarować 1/3 przygotowanych pomidorów. Dać kilka kawałków mozzarelli oraz ułożyć listki bazylii. Posypać tartym serem. 

Piekarnik nastawić na maksymalną moc. Wstawić blachę z pizza i piec około 8-10 minut, w zależności od możliwość sprzętu. 

Przed podaniem ułożyć listki bazylii. Smacznego. 

A teraz wrócę jeszcze do tematu upływu czasu,o którym pisałam we wczorajszym wpisie. Za niecały miesiąc będą moje urodziny. I to okrągłe. I w związku z tą okazją postanowiłam że wyjedziemy sobie nad morze. Zamiast imprezy i prezentów zrobiliśmy taki właśnie wypad w miniony weekend. Oczywiście wybraliśmy się do Darłówka. Myślałam o jakiejś innej miejscowości ale w związku z tym że tam nam najlepiej, więc zostaliśmy przy naszej ulubionej miejscówce. Tym razem mieszkaliśmy w samym centrum miasta,za sąsiadkę mieliśmy latarnię morską. I widok na morze z okna. W sezonie letnim nie zdecydowalibyśmy się na nocowanie w centrum bo zwyczajnie byłoby dla nas za głośno,a listopad to wymarzony czas na taką miejscówkę. Pogoda nam dopisała. Nie padało,nie wiało. Udało się zaobserwować zachód słońca z tarasu widokowego.

Zrobiliśmy sobie także spacer po ciemku na kładce i plaży

Widok na kładkę z plaży 😁 ciemno i nic nie widać. Zresztą to gdzie zaczyna się woda a kończy piasek też nie bardzo jest widoczne 😂

A tak wstawało słoneczko

I jeszcze widok z okna

P.s. nie martwcie się tort z okazji urodzin będzie 😀